Liesbeth Keymeulen

Wat is je huidige functie ?

Als COO heb ik de operationele leiding. Dit bestaat uit verschillende aspecten : een uniforme procesmatige aanpak uitzetten voor de verschillende projectontwikkelingen en assets in portefeuille, methodieken en tools opzetten en implementeren, ervoor zorgen dat de nodige competenties aanwezig zijn door mee het nieuwe team uit te bouwen en zo veel meer.

Daarnaast bereid ik samen met onze  CEO de agendapunten van de Raden van Bestuur voor. Dit gaat over het jaarlijks voor te leggen meerjaren business plan van de ontwikkelingen en de periodieke financiële rapporteringen.

Maar ook over de vernieuwde strategie voor wat we intern ‘de Banimmo 2.0’ noemen. Hiervoor deden we met het management team de eerste jaarhelft een inhoudelijke en vormelijke oefening. Nu onze new corporate identity werd goedgekeurd in de RVB zullen we die einde van het jaar zichtbaar maken. Whatch your social media (lacht).

Je bent ingenieur-architect van opleiding, komt het van pas in je huidige job ?

Dat is een  moeilijke vraag. Veel universitaire opleidingen vertalen niet direct wat je in je dagdagelijkse job nadien zal doen.

Ik denk dat ik vandaag wel nog steeds de vruchten pluk van de breedheid van de opleiding, die vorming geeft  op zowel creatief, cultureel als technisch vlak. Ik heb keuzevakken kunnen volgen als antropologie, kunst- en filmgeschiedenis. Die breedheid en mix past bij mij.

Een andere belangrijke leerschool was de opleidingsmethodiek. Het feit dat je bij de ontwerpvakken telkens je deadlines moest halen en nachtjes doordoen, om de zoveel maanden presentaties voorbereiden en presenteren aan een jury, het vele teamwerk. Dit alles heeft mijn softskills erg gevormd ook al ben je je daar op dat moment niet bewust van.

Heb je daarnaast vastgoedgerelateerde opleidingen gevolgd ?

Niet specifiek. Ik heb destijds gekozen om het Middle Management Programme aan Vlerick te volgen. Dit was op een moment dat velen in mijn professioneel netwerk een Master in Real Estate deden. Voor mij was het toen het belangrijk om eens buiten het soms beperkte vastgoednetwerk te gluren en te leren hoe bedrijfsprocessen in andere sectoren worden aangepakt.

Had je tijdens je studies al een duidelijk beeld van wat je wilde doen ?

Absoluut niet. Ik had tijdens de opleiding totaal geen besef van wat de mogelijkheden waren. Er werd ook niet echt aandacht aan besteed. Ik zag me destijds ook veel meer als een creatieveling dan als een manager (lacht).

Hoe ben je geëvolueerd tijdens je parcours om te geraken waar je je nu staat ?

Mijn loopbaan tot nu is een natuurlijke evolutie geweest. Ik ben gestart met een stage waarbij ik deels bij een architect werkte, deels bij een ingenieursbureau technieken en stabiliteit. Ik leerde hierdoor op korte termijn heel veel bij in deze 3 vakgebieden.

Dit was op dat moment eerder een toevalligheid . Maar het legde de basis voor of was een voorafname van mijn latere professionele keuzes. Elke keer was de keuze er één van verbreding. Tijdens mijn stage heb ik gekozen om een bijkomende opleiding als veiligheidscoordinator te volgen. Daar heeft Stefan Martel mij destijds gekruteerd om naar Bopro te gaan als projectmanager en gedelegeerd bouwheer. Waar ik in die rol heel veel ervaring opdeed in mooie grote projecten en zo een ‘goeie fond legde’ om bij Extensa te belanden als hun Head of construction. Om vervolgens COO te worden eerst bij House of Development en nu bij Banimmo.

Mijn carrière is niet altijd een bewust gekozen pad geweest, maar wel een logische.

De meeste stappen die ik gezet heb, zijn vooral gelinkt aan ontmoetingen met de juiste mensen op het juiste moment.

Heb je tijdens je loopbaan tegenslagen gekend ?

Tegenslagen niet echt. Wat niet wil zeggen dat er geen foute keuzes waren. Zo ben ik me zelf aan Eurostation gaan voorstellen als ‘the new right women on the spot’ op het moment dat het stationsproject in Mechelen van start ging. Dit is de enige professionele keuze die niet gelinkt was met het getriggerd worden door bepaalde personen. Ik kwam terecht in een bedrijfscultuur die niet de mijne was en bij een management dat me niet kon inspireren. Zes maand later was ik alweer vertrokken.

Deze verkeerde keuze heeft me vooral geleerd dat naast de jobinhoud de bedrijfscultuur, de normen van het bedrijf en een goeie portie respect voor ‘the boss’ waarvoor ik werk een voorwaardelijk trio is om me goed te voelen in mijn job.

En dat dit bij uitbreiding van toepassing is voor ieder van ons.

Voor de rest kan ik geen connotaties met ‘tegenslagen’ maken. Telkens ik veranderde van functie of bedrijf was daar zeker een aanleiding toe. Maar dat zijn evenmin tegenslagen. Dat gaat over inzichten over een bedrijf of over gebeurtenissen waardoor je meer negatieve als positieve energie krijgt.

Wat vind jij het boeiendste aan je job ?

Ik ben nu vooral met operationele leiding bezig, maar ga nog steeds heel graag naar de werf. De mix van personen die je daar tegenkomt en de geur van beton en hout, dat is waar ik nog steeds een beetje gelukkig van word (lacht).

Daarnaast bestaat “mijn vak” 90% uit people management en 10% uit techniek. Het gaat elke dag over omgaan met mensen,  hoe je iedereen met de neus in dezelfde richting krijgt, hoe je mensen laat groeien, gelukkig houdt binnen hun job en hun team. Dit is voor mij een heel bewust proces en eveneens iets dat ik  “gewoon graag doe”.

Wat vind je minder aan de sector ?

Op een bepaalde moment worstelde ik met het feit dat ik toch in een “harde wereld” werkte. Was er de behoefte om meer maatschappelijk relevant bezig te zijn. Was het gras in bijvoorbeeld de zorgsector ineens veel groener.

Ik worstelde met de reputatie die de vastgoedwereld heeft. Ik heb bijvoorbeeld in de ouderraad van mijn zoon nooit durven zeggen dat ik projectontwikkelaar was. Ik zei dat ik in de bouw werkte en zij zagen me ijzer vlechten op de werf (lacht).

Dat gevoel is nu wel voorbij. Ik heb geleerd dat er in onze vastgoedsector ook heel veel tinten grijs van zachtheid zijn. En dat deze zachtheid vooral een bewuste keuze kan zijn van het bedrijf die de harde stenen op elkaar laat zetten.

Heb jij opofferingen moeten doen tijdens je loopbaan ?

Ik heb niet dat gevoel. Ik heb wel een periode gehad dat ik te hard werkte en mijn zorgen van het werk mee naar huis nam. Hier ben ik mee gestopt toen ik besefte dat m’n toenmalige leidinggevende dat zelf ook niet deed (lacht).

Ik heb daardoor niet het gevoel dat ik moeite heb met de befaamde work life balance. Ik ben gewoon consequent in de prioriteiten die ik stel.  Toen mijn zoon Lowie jonger was, startte ik bijvoorbeeld elke vrijdag om zes uur om dan om half drie te stoppen. Ik wilde immers minimum 1 keer per week met de andere ouders aan de schoolpoort staan. Wat ze ook mijn agenda zetten, iedereen hield finaal rekening met deze ruime interpretatie van glijdende werkuren. Finaal zeg ik – sommige ‘bazen’ hadden even tijd nodig om tot inzicht te komen (lacht).

Zie je een groot verschil tussen de mensen van jou generatie en de de nieuwe ?

Ik denk wel dat er verschillen zijn. Toen mijn generatie eraan begon was het ‘work hard, play hard’ met de collega’s. Dat zie ik veel minder in de jonge generatie.

Jonge mensen zijn dus eigenlijk slimmer. Ze gaan veel bewuster om met hun work-life balance, wij waren daar veel minder mee bezig.

Welk advies zou je willen geven voor starters binnen vastgoed ?

Maak doordachte professionele keuzes.

Als je de keuze voor een bepaalde  job maakt, zorg dan dat  je er de mix hebt van 3 de noodzakelijke elementen voor ‘je fun on the job’ : de jobinhoud moet interessant en verijkend zijn voor jezelf, het bedrijf en jij moeten dezelfde  waarden delen en zoek jezelf een inspirerend persoon binnen het bedrijf. Iemand om naar op te kijken. Dit kan de CEO zijn, maar evengoed een meer ervaren collega.

Door wie werd je geïnspireerd tijdens je carrière ?

Ik heb in mijn verschillende jobs altijd wel die ‘inspirerende persoon’ gevonden. Ik houd het graag algemeen/anoniem (lacht).

Hoe zie jij je evolueren ?

Ik zie zeker nog veel groeimogelijkheden voor en bij Banimmo. De komende jaren hoop ik de de nieuwe doelstellingen mee te realiseren, bij te dragen aan de uitbouw van de new corporate identity van Banimmo.

Je weet natuurlijk niet wat de toekomst brengt. Maar wie weet, als mijn zoon het huis uit is, kies ik een meer internationale afslag op mijn pad ?

Wat zijn je drijfveren ?

Ik heb de ‘liefde’ voor ‘ons product’ en voor het samenwerken met mensen. Vanuit die ‘liefde’ wil ik ook dat we het beter doen als sector. Dat we een stukje van de oplossing zijn voor onze planeet en niet langer 1 van de grotere problemen.

Dat gaat niet over kunstmatige claimen hoe duurzaam men wel is. Het gaat over echtheid en oprechtheid. En opnieuw consequent zijn. Hetgeen ik op persoonlijk vlak tracht te doen op dit vlak ook kunnen doortrekken “op mijn werk”.

Wat voor manager ben je ?

Één met heel grote voelsprieten. Ik vind het heel belangrijk aan te voelen wie er tegenover je staat en je leiderschap of managementstijl aan te passen aan diens persoonlijkheid, de principes van situationeel leiderschap toepassen. Tussen de lijnen kunnen lezen wat iemand bedoelt en aanvoelen wat er achter iets zit.

Eentje met een soms brute eerlijkheid (lacht).

Ervaring leert echter dat de meeste mensen die brute eerlijkheid wel apprecieren en je deze ook terug geven. Een klant of  tegenpartij zal daardoor spontaan ook vaak op een veel eerlijkere en opener manier communiceren. Je weet beide waar je aan toe bent en komt hiermee veel sneller tot oplossingen of conclusies.

Tot slot één die de mens altijd centraal zet. Mensen zijn steeds belangrijker dan eender welk ander doel. Als mensen in hun persoonlijk leven iets meemaken of er is een urgentie, dan gaat dit altijd voor.

Hoe ervaar je het als vrouw binnen vastgoed ?

Ik ben altijd – vanaf het afstuderen tot nu – heel blij geweest als vrouw in de sector. Ik heb dat in mijn beginjaren zelfs eerder ervaren als een voordeel. Als je als junior vrouw scherp uit de hoek kon komen, werd je veel rapper geaccepteerd en gerespecteerd dan m’n jonge mannelijke collegas.

Ik geloof niet in de stereotiepe verschillen tussen mannen en vrouwen, maar met de jaren heb ik wel ingezien dat die complementariteit bestaat. Het gaat over ‘meer mannelijke’  en ‘meer vrouwelijke’ eigenschappen.

En sinds ik in onze sector ook ‘een vrouwenclubje’ heb, besef ik dat ook wij vrouwen  elkaar meer kunnen en moeten helpen. Dat ook wij ons netwerk slimmer kunnen gebruiken (lacht).

Gesprek geleid door Archibald
Dank aan Liesbeth Keymeulen & Banimmo